Historia UNO |
|
Historia UNOSwoją premierę miał w 1983 roku na przylądku Canaveral na Florydzie, ale już 4 lata wcześniej informowano o pracach nad jego stworzeniem. Miał być produkowany we współpracy z Peugeotem. W drugim kwartale tego samego roku rozpoczęto seryjną produkcję. Nadwozie zaprojektowała firma Ital Design, do wyglądu przyczynił się przede wszystkim znany stylista - Giorgio Giugiaro. Jak na ówczesne czasy - Uno hatch-back był nowatorsko i ergonomiczny i komfortowy. Zwarte dwubryłowe nadwozie dobrze zachowywało się w tunelu aerodynamicznym. Produkowany był w wersji trzydrzwiowej i pięciodrzwiowej. Wysokie nadwozie miało pozytywny wpływ na komfort jazdy oraz na samo wsiadanie i wysiadanie z auta. Powstała też wersja - ochrzczona Fiorino - czyli Uno furgon oraz Duna (znana też jako Premio) - czyli Uno kombi i sedan. Zbiornik paliwa umieszczono asekuracyjnie przed tylną osią. od samego początku w ofercie Fiat Uno proponował wiele wariantów silników. Zaledwie w parę lat po premierze zaczęto montować w nim super nowoczesny silnik o nazwie FIRE, czyli w pełni zintegrowany i zautomatyzowany silnik o czterech wyjściowych pojemnościach: 767cm, 999cm, 1108cm, 1242cm. Silniki, w zależności od kraju do którego trafiały auta, były odpowiednio modernizowane i otrzymywały dodatkowe układy, jak na przykład katalizatory spalin, ponieważ już wtedy na zachodzie zwracano uwagę bardziej na ochronę środowiska niż na spadek mocy owymi wynalazkami powodowany. W Pierwszych pięciu latach produkcji Uno miało silniki o następujących pojemnościach skokowych: W ciągu zaledwie 5 lat z taśm montażowych zjechało 3,500,000. Po 1989 roku unowocześniono pewne rozwiązania techniczne. Zmieniono również wygląd. Nadwozie zostało ocynkowane. W odmłodzonym modelu wloty powietrza były większe, podstawa przedniej szyby otrzymała również nowy kształt. W połączeniu z niższą osłoną chłodnicy i węższymi zespołami optycznymi reflektorów i większym zderzakiem - powstało praktycznie nowe auto z nowym wystrojem wnętrza. W kolejnym świetlanym okresie dla Uno, auto również było wyposażone w dużą liczbę wersji silnikowych. Moc rosła, zwłaszcza w tych, w których montowano turbosprężarki. Samochód doczekał się nawet automatycznej skrzyni biegów, kierowcy nie byli więc skazani jedynie na czterobiegowe i pięciobiegowe manualne. Uno z automatem nosiło nazwę Selecta. Historia Uno kończy się powoli w 1995 roku, kiedy to zaczyna się historia jego następcy - Fiata Punto. Przez kolejnych 7 lat Uno był produkowany już tylko w Polsce i we Włoszech - ostatni egzemplarz zjechał z taśmy montażowej w 2002 roku. Na podstawie: www.fiatuno.pl
|
|